Απομνημονεύματα από τον κτηνίατρο του Βιετνάμ και τον ειδικό πράκτορα εξερευνά τον πόλεμο κατά των ναρκωτικών και της τρομοκρατίας

Unpopular Causes: A Career in Service to America από τον Τσαρλς Χάρι Λουτς

Περί τίνος πρόκειται?

Αυτή είναι μια ιστορία της κρατικής υπηρεσίας κατά τη διάρκεια μερικών από τις πιο αμφιλεγόμενες προκλήσεις της ζωής μας.

«Περιμέναμε ένα χτύπημα στην πόρτα. Όταν ήρθε, ο σύντροφός μου Matty και εγώ δώσαμε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου έναν τελευταίο οπτικό έλεγχο. Όλα φαίνονταν στη θέση τους — η βαλίτσα μου καθόταν στο πάτωμα με την ετικέτα των αποσκευών του Άμστερνταμ να φαίνεται καθαρά. Η ψεύτικη ταυτότητά μου Pan Am βρισκόταν στη συρταριέρα. Ίσιωσα τη γραβάτα μου και πήρα μια βαθιά ανάσα. Ήταν ώρα προβολής!»

Αυτό δεν είναι σενάριο του Χόλιγουντ. Είναι ένα κομμάτι της πραγματικής ζωής (σε αυτή την περίπτωση ένα στήσιμο σε μια διεθνή υπόθεση ηρωίνης) — η ζωή του Τσαρλς Χάρι Λουτςτου οποίου τα καθηλωτικά απομνημονεύματα Μη δημοφιλείς αιτίες (StoneBear Publishing) προσφέρει το μοναδικό πλεονέκτημα ενός ανθρώπου που πολεμά τον πόλεμο στο Βιετνάμ, τον πόλεμο κατά των ναρκωτικών και τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας σε πέντε δεκαετίες ομοσπονδιακής κυβερνητικής υπηρεσίας.

Απομνημονεύματα που αισθάνονται ότι θα έπρεπε να είναι ταινία

Κατά ειρωνικό τρόπο, ίσως, ο Λουτς γράφει στην εισαγωγή του: «Μετά από συγκρούσεις με αδίστακτους διακινητές ναρκωτικών, κακοποιούς του οργανωμένου εγκλήματος και πολιτικούς στην Ουάσιγκτον, δεν είμαι ακόμα σίγουρος ποιος από αυτούς ήταν ο πιο τρομερός αντίπαλος».

Κάποιος μπορεί να έχει την τάση να γελάει με το σχόλιο του Λουτς, ιδιαίτερα δεδομένης της φύσης και της σοβαρότητας των θεμάτων. Ο Λουτς έζησε μια ζωή και μια καριέρα που τον έφερε συνεχώς σε επικίνδυνες καταστάσεις. Στο βιβλίο του, περιγράφει πολλές από αυτές με μεγάλη λεπτομέρεια – τι συνέβαινε, πώς συνέβαινε, οι στρατηγικές πίσω από αυτές, οι προσωπικές του γνώσεις στη διαδικασία και η σχέση τους με την ευρύτερη εικόνα. Οι ιδιαιτερότητες και η σαφήνειά του στην αφήγηση θα κερδίσουν γρήγορα τους αναγνώστες, οι οποίοι θα πρέπει να σταματούν και να θυμούνται από καιρό σε καιρό ότι αυτό δεν είναι έργο μυθοπλασίας.

Καθώς οι αναγνώστες παρακολουθούν την καριέρα του Lutz στα πεδία του Βιετνάμ και ως Ειδικός Πράκτορας και ηγέτης στη Διοίκηση Δίωξης Ναρκωτικών και σε άλλες υπηρεσίες, δεν αντιμετωπίζονται μόνο με αφηγήσεις από πρώτο χέρι ενός μυστικού πράκτορα στη δουλειά και μεταφέρονται στον αδύναμο κόσμο της υψηλής διακυβεύεται το διεθνές έγκλημα, αλλά και ένα σπάνιο μάθημα ιστορίας στον περίπλοκο κόσμο της διακίνησης ναρκωτικών και της τρομοκρατίας. Είναι ξεκάθαρο ότι ο Λουτς ξέρει τα πράγματά του — έπρεπε για να επιβιώσει, και αυτό φαίνεται δυνατά και ξεκάθαρα στις σελίδες. Είναι ένας έμπιστος, γνώστης οδηγός.

Έντονες παρατηρήσεις και λογαριασμοί από πρώτο χέρι

Ο Λουτς χωρίζει το βιβλίο σε τρία μέρη: τη θητεία του στο Βιετνάμ πρώτα στα παρασκήνια και μετά στην πρώτη γραμμή, την υπηρεσία του για τον περιορισμό της διακίνησης ναρκωτικών τόσο στις ΗΠΑ όσο και στη διεθνή σκηνή και τη συμμετοχή του στην ασφάλεια για να καταπνίξει τη διεθνή τρομοκρατία και την εργασία. στενά για τη βελτίωση της φήμης του συστήματος αεροπορικών μεταφορών.

Ενώ η καριέρα και οι έντονες παρατηρήσεις του Lutz είναι ιστορίες για τον εαυτό τους, το έντονο ύφος αυτού του απομνημονεύματος είναι το απίστευτο σύνολο ανέκδοτων του Lutz σε δράση — ιστορίες μεμονωμένων περιπτώσεων και επεμβάσεων σε διάφορες κλίμακες, μερικές από τις υψηλότερες διαστάσεις και μάλιστα ένα γράμμα αναγνώριση από τον Πρόεδρο Gerald Ford. Βρίσκεται παντού, από το να κοιτάζει τεράστιες ποσότητες ηρωίνης μέχρι να παρέχει μια ενημέρωση στην τότε Γενική Εισαγγελέα Τζάνετ Ρένο. Αποτίει επίσης ιδιαίτερο φόρο τιμής στον άνθρωπο που θεωρεί τον πατέρα της επιβολής του νόμου για τα ναρκωτικά, τον Χάρι Τζέικομπ Άνσλινγκερ.

Υπάρχει μεγαλύτερος σκοπός σε όλο αυτό από μια απλή συλλογή εμπειριών της ζωής — όσο συναρπαστικές και εντυπωσιακές κι αν είναι;

Μαθήματα για να εμπνεύσετε μια νέα γενιά ηγετών

Μιλώντας με τον Λουτς πριν διαβάσει το βιβλίο του, με ρώτησε πόσο πολύ θα περίμενε κανείς από τους αναγνώστες να αγκαλιάσει μια ιστορία ζωής από κάποιον που δεν είναι διασημότητα, δεν είναι διάσημος και δεν είναι γνωστός. Η αλήθεια είναι ότι είναι ιστορίες σαν αυτές, στις οποίες ο μέσος άνθρωπος δεν θα σκόνταψε ποτέ, που μας αιχμαλωτίζουν, μας ενημερώνουν και μας προσφέρουν μια γεύση από μια απίστευτη ζωή – με σημαντικές συνεισφορές σε ένα σημαντικό πλαίσιο – δεν πρόκειται να βρείτε μέσα Ανθρωποι περιοδικό. Αυτά τα απομνημονεύματα δεν είναι τηλεόραση. Δεν είναι ριάλιτι. Είναι πολύ πέρα από τη φαντασία οποιουδήποτε στο Χόλιγουντ.

«Η μελέτη αυτών των «μαθημάτων», γράφει ο Lutz, «μπορεί να επιτρέψει στην επόμενη γενιά ηγετών να επιδιώξει τους απαραίτητους και καλοπροαίρετους σκοπούς για την προστασία των πολιτών και των εθνικών μας συμφερόντων και να επιτύχει με ελάχιστες ανεπιθύμητες συνέπειες — είτε οι αιτίες είναι δημοφιλές ή όχι».

Σχετικά με Τσαρλς Λουτς:

Γεννημένος από την Πενσυλβανία, ο Τσαρλς Λουτς απέκτησε πτυχίο στις Πολιτικές Επιστήμες στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια το 1967 και το 2009 ονομάστηκε Συνεργάτης των Ελευθέρων Τεχνών Centennial. Πήρε επίσης μεταπτυχιακές σπουδές στην Ποινική Δικαιοσύνη στο Διεθνές Πανεπιστήμιο της Φλόριντα. Αν και αυτό είναι το πρώτο του βιβλίο, έχει γράψει άρθρα που έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό του Βιετνάμ της Weider History Group και στην τοπική του εφημερίδα. Έλυσε την πλήρη απασχόληση πριν από 15 χρόνια και αποσύρθηκε με τη σύζυγό του, Τζόι, στη Χρυσή Γωνιά της δυτικής Νότιας Καρολίνας, όπου πραγματοποίησε διεθνείς συμβουλευτικές υπηρεσίες, ιδιωτικές έρευνες και έρευνες ιστορικού με συμβάσεις με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Τώρα κυρίως γράφει και παίζει γκολφ.